Aan alle leuke dingen...

Tja om 5:30u barstte het geweld los. Kwetterende vogels fungeerden wekker, wellicht door het zonnetje gestimuleerd. Een uurtje later kwam echter de bewolking en werd het grauw en grijs. Hmmm. Vandaag stonden wel twee activiteiten op de planning: klimmen en inpakken. Voor beide activiteiten wil een mens droog weer. Dat grijs is bedreigend, dus hup, hup kamp afbreken. Alle klimmers waren druk in de weer en de websites werden uitgeplozen voor de weersverwachting.

De weersverwachting verschilde per website, dus kijken naar de lucht was het enige wat soelaas bood. Toen de eerste klimmers vertrokken waren volgden Xander, Wouter en ome snel. Wij bleven achter om de tent e.d. netjes in te pakken.

Toen alles ingepakt was konden wij ook naar de Carrière de Durnal. We wilden via een bakkertje, maar die bleek er niet meer te zitten. Dan de restanten maar als lunch. Bij de rots was het gezellig druk, de meeste gezinnen waren weer van de partij en enkele ouders hadden al touwen uitgehangen, dus de kids konden ook klimmen.

Geweldig om te zien hoe kleine kids van klimmende ouders het spelenderwijs leren. Een jongedame van twee stond steeds tegen de wand! Een ander kindje, een jongetje van ongeveer 6 jaar liet zien dat focus helpt om goed en snel boven te komen. Het was een pittige klim en hij deed het "even". Top! Xander deed dezelfde klim, maar koos op moeilijke stukken toch voor de makkelijkste weg.

Wouter had het eens aangekeken en wilde ook klimmen. Help! Hoe moest dat nu weer... Met wat ronselen van spullen (gordel en helm) en iemand die hem wilde zekeren kon ook Wouter naar boven! Wauw... En nadat hij heelhuids beneden was gekomen ging hij later nog een keer ennnn hij wil ook op les. Right. Nog één. Floris wilde ook weleens klimmen, maar de regen was spelbreker. Wellicht dan maar met de actieve ledendag een poging op Montecervino.

De regen zorgde ervoor dat het weggaan soepel verliep. "Elk nadeel heb z'n voordeel." Aldus Cruyf. Zo'n 240km verder waren we weer thuis. Heerlijk zo'n weekendje!